www.rexu.fora.pl

Richie117

Musisz odchrząknąć, żeby odzyskać głos, a Wilson odsuwa się, patrząc na ciebie wyczekująco.
- Sypialnia? - pytasz.

Wilson, którego wargi są lekko zaczerwienione po twoich ugryzieniach, wygląda na odrobinę zaniepokojonego.
- Nie wydaje mi się, żeby to był dobry pomysł...

- No co, boisz się, że kaleka odbierze ci "cnotę"? Odpręż się.

Wilson ani trochę nie sprawia wrażenia, że się odpręża.

- W porządku, możemy zostać na tej wyboistej kanapie, na której znajdują się ślady twojego moczu.

Wilson marszczy nos. - Nagle naprawdę przestałem być w odpowiednim nastroju.

- O nie, nieprawda. - Chwytasz za laskę i wstajesz, podnosząc brwi na Wilsona.

Wilson przenosi wzrok z sypialni na ciebie, a ty zaczynasz się martwić, że on faktycznie upił się połową butelki piwa i teraz wraca mu trzeźwość myślenia.

- Poprzestaniemy na całowaniu, jeśli tego właśnie chcesz. - Pocierasz ukradkiem swoją nogę, jak gdyby bolała. To działa jak zaklęcie, ponieważ Wilson od razu wstaje, gotów podążyć za tobą dokądkolwiek.

Zdenerwowanie Wilsona znów daje o sobie znać, kiedy wchodzi on do pokoju, a ty uświadamiasz sobie jak niewiele razy Wilson był w twojej sypialni.
- Nic poza całowaniem? - pyta.

- Jasne.

Siadasz na brzegu łóżka z westchnieniem zadowolenia, po czym kładziesz się i przesuwasz na środek materaca. Odwracasz głowę, żeby obserwować Wilsona, kiedy jego oczy lustrują pokój, przyglądając się mu pobieżnie, zanim zatrzymują się na tobie. Wilson nerwowo oblizuje wargi, po czym rusza w kierunku łóżka. Musisz zapanować nad sobą, żeby nie sięgnąć ręką i nie chwycić go, by przyciągnąć go do siebie. Wilson i tak sprawia już wrażenie, jakby szukał pęknięć w lodowej powierzchni, które mogłyby go pochłonąć albo które mógłby uznać za zbyt niebezpieczne, by iść dalej.

W końcu siada na brzegu łóżka, plecami do ciebie. Po minucie jego bezruchu, zaczynasz się niecierpliwić.

Co zrobisz?

Wyciągniesz rękę i go dotkniesz

Wypowiesz jego imię